Kool News of the Károli -- 8

Lord, hear me when my cry is brought before you,
and when I call you, listen graciously.
“Come, seek God’s face,” my heart within me murmurs.
Your face I seek, God; do not hide from me.
Turn not in wrath away from me, I pray;
You, my sure help, do not cast me aside.
If father, mother should forsake me now,
my faithful Lord will keep me at his side.
Psalm 27:4 (Genevan psalter)

Budapest - 18th April, 2009

Dear Friends and Family of Anne-Marie

At the end of January, we had to inform you of the illness of Anne-Marie Kool. She was then rushed into one of the hospitals in Budapest. After a number of weeks, she was discharged in order to continue to recuperate at home. Her recovery is going slowly and humanly speaking, it will still take a number of months. For Anne-Marie, this is not a simple task. She says about it herself:

I won't quickly forget that Tuesday morning, at the end of January, at my family doctor's. For a few months already, I had been constantly knocking on her door. I had just told her about the latest development, that my back caused me problems, with pain in my left leg. I showed her the X-rays that had been taken the previous day. 'That's not to be sneezed at', she said tellingly. On leaving, I felt myself feeling sick with pain. 'I don't know whether I can still work with pain like this', I managed to gasp, to which she responded, 'You should take a week's sick leave...' A few days later, I was back at the specialist-rheumatologist's. 'What has happened to you since last week? Your condition has become much worse. Not only is your hip worn out and you may have a rheumatic disorder; I also strongly suspect that you've got a herniated disc.' A day later, I was lying in hospital on a drip.

(pictures: see below)
1 So there you are ...

Actually I had a feeling of relief, because for a year and a half, I had had all sorts of undefined physical complaints.

Frequently asked questions
1. What was it like to be admitted to hospital so suddenly?
I was happy that my friends Kati and Gabor had given me all the right instructions: make sure you take a plate and cutlery with you, and a mug, a glass and some tea towels. And don’t forget the toilet paper... I will never forget with what care and love Rózsa, a Romany woman, received me in the hospital ward. She immediately shared with me her 'stock' of fruit juice and fruit. She was literally the one who immediately gave me a glass of water. Meanwhile she told me a lot about her life, her children, her concerns. We regularly read the Bible and prayed, together with our other roommate.
2. Rózsa

On Monday, Mineke Hardeman came to visit me (this Kool News is also written by her), a visit which had been planned months previously. As she had already been closely involved with the ins and outs of the Missions Institute for three years, she was immediately able more or less to take over the helm. What a sign of God's provision. She helped to create order in the 1001 questions which were shooting through my head: what to do about teaching the courses? About responding to my e-mail? And where possible, she got on with the job.

3. Mineke at my bed: What can I do for you ...?
Not only Gábor and Kati, Rózsa and Mineke were ministering angels. Many friends from all over the world, family members, and Church members from the Gazdagrét Church, from Houten and from Oud-Alblas demonstrated their concern, and where necessary also helped very practically. For someone who is used to fending for herself, it was not easy to learn to ask for and receive help.

2. How do you spend your days?
Fortunately I am very fond of reading. Apart from the 'hospital rhythm' or 'home rhythm' of treatments, exercises, visits to doctors, physiotherapy etc, it is a boon suddenly to have more time to reflect and to pray. It is also a blessing in the darkness of a (sleepless) night to be able to sing psalms. First the Psalms 62 and 63 were very close to me; then Ps. 42, 130 and, of course, Ps. 27 regularly come to mind. In the past weeks, I have been able to sit up for longer (I was even back in church again for the first time at Easter!), and now short walks outside are allowed as well.
I am very much enjoying the flowers around me, especially the beautiful orchids.
4. Flowers to cheer the heart

3. How do you keep going for so long?
Having never really been ill, it was quite a shock when the doctor said a few weeks ago, 'We are just at the beginning of your treatment...' At this time, it means a great deal to me to experience your concern and prayers. Someone remarked, 'Prayers are being said for you twenty-four hours a day and seven days a week, referring to responses from Botswana and South Africa to the Philippines and America. The many post cards are the silent witnesses to this. And the many surprise telephone calls too! Perhaps it helps me most that from the first day it was clear that the Lord had placed me on the sidelines to reflect on the many questions which for years I had rushed passed. And then there are of course the many visits: a former student who comes to share how things are going in his Church, students who report that the courses of Rev. Szeréna Edit Vass are going so well. Messages from colleagues of that make me very thankful that the work of the Missions Institute is still going on.
'Lord, am I after all not so important that everything depends on me?'
'No, it turns out that I can manage, even without you!'
'What a relief.'
'But I am now preparing you for a new phase in your work!'
Experiencing in practice that mission is God's work is something quite different than presenting that to the students. Every Thursday evening brings a beam of light, because the Bible study group to which I belong meets at my place. First, I was 'reclining at the table'; now fortunately I can join in sitting up. In many respects, this illness is a time of testing, and also of refining, with all the ups and downs that go with it. A student recently prayed,
'Lord, will you make Anne-Marie better, but if you want to teach her even more lessons, which she will later be able to pass on to us, will you then wait for a bit longer.'
This really touched me.

4. Why is your illness taking so long?
It is becoming increasingly clear that there are complex problems with my back, much more than only a slipped disc. Also that I badly needed 'overdue maintenance', a 'major overhaul', if you like. Fortunately, it is the case that there is slow progress, but sometimes also a step backwards. With a lot of physiotherapy and exercises, and constantly with new medication, they are trying to solve the problems of pain.

5. How can we pray for you?
Very strongly I am experiencing that the Lord is now giving me a different type of missionary field, simply by being instead of by doing. Sometimes I have the feeling that I am on work experience, in order to learn at firsthand what is happening in Hungarian society. Please pray that in all weakness, I may remain a faithful witness of Him. Pray for those who have crossed my path during my illness: Rózsa, Irene, Marika, Kati, Edit, Lilli, Maria, Erzsebet and Agota.
Pray also for inner peace, for light and prospects in times of storm and darkness. Especially for a clear view of Christ and His cross. Also for surrender, patience and trust in the Lord in times when I wonder if it will ever turn out all right.
Finally, please pray for further healing, to be strengthened in body, mind and spirit for the task that is waiting.'

God's work goes on ...
Following the developments in the missions institute from a great distance - more is not possible at the moment. The second term of the college year began at about the time that the admission to hospital took place. This meant that the first concern was to hand over the various lectures at short notice. Thanks to the efforts of a number of people, this was managed. One of these people is Edit Serena Vass MA, a research assistant of Anne-Marie, who is working on her doctoral research at the Karoli University. In the past, she also did parts of her study with Anne-Marie and by now has broad experience with missionary work in the rural areas. She is giving a number of mandatory lectures, alongside her work as a Church pastor.
5. Edit Szerena Vass ThM

Dr Dorottya Nagy from Utrecht, who graduated under Professors Jongeneel and Kool in December, has also taken on a number of lectures. We will come back to this graduation in more detail in this newsletter.
Besides this, Rev. Dr. Andras Lovas, one of the pastors of the Gazdagrét Church in Budapest, now also working on his PhD thesis, will be taking on a few lectures. Finally, Rev. Eszter Dani ThM teaches an elective course about missions and the Romany.
Besides this, the staff of the institute consists of a librarian - Gabrielle Maros - she has now been in service of just over a year, an office manager, Mónika Józsa, in service since September 2008, and a volunteer as host, Cindy Ippel.

6. Gabi

7. Mónika and Cindy

For the staff, the absence of the director-professor means that many additional matters are left to them. With much effort, the whole is being organised, even though the core tasks of teaching and research cannot be borne by them.

Highlights
In the next Kool News, you will hear more about the three PhD defences which took place in the past four months, as well as the course by guest lecturer Prof. Daniel Jeyaraj about the Dalit in India. We will also tell you more about the seminar about money and fund-raising for Christian organisations, a very topical subject in Hungary. It is a cause for great thankfulness that these courses and this seminar were organised independently by the staff! This too is a sign that the work of God is going on!

With warmest wishes, also on behalf of Anne-Marie,


Mineke Hardeman
(mhardeman@planet.nl)

NRC: Europa wil uitsluiting van Roma tegengaan

Gepubliceerd: 24 april 2009 14:13 Gewijzigd: 25 april 2009 11:35

ANP

Brussel, 24 april. Europa wil nationale acties tegen de uitsluiting van de Roma beter coördineren. Een nieuw Europees platform van nationale regeringen, de Europese Unie en internationale organisaties is vandaag in Praag voor het eerst bijeengekomen.

Het platform moet de onderlinge samenwerking en de uitwisseling van ervaringen bevorderen. „Door de huidige economische crisis wordt het risico groter dat de Roma, die vaak aan de rand van de maatschappij leven, volledig worden uitgesloten”, waarschuwde Eurocommissaris Vladimir Spidla (Sociale Zaken).

Lees verder....

http://www.nrc.nl/europa/article2223072.ece/Europa_wil_uitsluiting_van_Roma_

Laatste nieuws over ziekte Anne-Marie

Het is nog maar een week geleden dat wij u uitgebreid hebben geinformeerd over de ontwikkelingen rond Anne-Marie´s gezondheid. Vandaag moeten we daar nog hetvolgende aan toevoegen.

Het is de afgelopen week duidelijk geworden dat de aanpak van de hernia tot nu toe niet geleid heeft tot het gewenste resultaat. Consultatie bij een neuro-chirurg maakte duidelijk dat deze zogenaamde conservatieve methode niet tot herstel heeft geleid. Daarom is besloten tot een operatie. Anne-Marie wordt volgens de laatste berichten komende maandag opgenomen in een gespecialiseerd ziekenhuis en zal dan op dinsdag worden geopereerd. Naar verwachting zal zij een week in het ziekenhuis moeten blijven. Wij hebben afgesproken dat ik vanaf maandag tijdens haar ziekenhuisopname als contactpersoon zal fungeren. Post voor Anne-Marie kan het beste naar het instituut gestuurd worden. De medewerkers zorgen er dan voor dat die bij haar komt.

Anne-Marie weet zich gesteund door het gebed van velen van u. Namens Anne-Marie Kool

Mineke Hardeman (mhardeman@planet.nl)

KRE-CIMS, P.O Box 73, Kalvin Ter 7 II, H-1461 Boedapest

New York Times: As Economic Turmoil Mounts, So Do Attacks on Hungary's Gypsies

As Economic Turmoil Mounts, So Do Attacks on Hungary’s Gypsies

Sandor Ujvari/MTI

By NICHOLAS KULISH

Published: April 26, 2009

TISZALOK, Hungary — Jeno Koka was a doting grandfather and dedicated worker on his way to his night-shift job at a chemical plant last week when he was shot dead at his doorstep. To his killer, he was just a Gypsy, and that seems to have been reason enough.

Continue to read on: http://www.nytimes.com/2009/04/27/world/europe/27hungary.html

De Volkskrant: Molotovcocktails in Tatárszentgyörgy

---

Molotovcocktails in Tatárszentgyörgy

Leen Vervaeke
gepubliceerd op 19 april 2009 21:13, bijgewerkt op 21:15

Uit het huis van Lidia Horvath ontsnapt een doordringende brandgeur. Binnen is alles zwartgeblakerd. Horvath wijst door een versplinterde ruit naar de woonkamer, waar een verkoolde televisie staat. ‘Hier hebben ze de brand aangestoken. Ik ben alles kwijt’, jammert ze. ‘Zelfs mijn geld is in vlammen opgegaan.’

Dan wordt ze gebeld op haar mobiele telefoon. Aan de lijn een Hongaarse radiozender, voor een live interview. ‘Inderdaad, ik word er nu van verdacht de brand zelf te hebben aangestoken’, antwoordt Horvath geroutineerd door de telefoon. ‘Ik kan het niet geloven. Het is een racistische aanval. Ze hebben mijn huis in brand gestoken omdat ik strijd voor de rechten van de Roma.’

Lees verder op: http://www.volkskrant.nl/buitenland/article1184731.ece/Molotovcocktails_in_Tatarszentgyorgy

Kool Nieuws van de Károli -- 8

1. Een VIP plaats in het ziekenhuis met uitzicht op het Margaretha eiland

Zoals Gij eenmaal mijn geroep verhoorde,
zo spreek weer tot uw knecht en geef hem licht.
Mijn hart zegt stil de liefelijke woorden
die Gij eens zeide: "Zoek mijn aangezicht".
Uw aangezicht, ik wil het zoeken, Heer!
Verberg het niet, beproef mij niet te zeer!
Ik hoop geen heil dan Gij voor mij bewaart,
ik smacht naar 't uur dat Gij U openbaart!
Ps. 27: 4 (Liedboek)

Budapest, 18 april 2009.


Aan de Herv. Gemeenten te
Houten en te Oud-Alblas

Beste vrienden en familie van Anne-Marie!

Eind januari hebben wij u moeten berichten over de ziekte van Anne-Marie Kool. Ze was toen met spoed opgenomen in een van de ziekenhuizen in Boedapest. Na een aantal weken werd ze ontslagen om thuis verder te herstellen. Dat herstel gaat langzaam en zal menselijkerwijs gesproken nog een aantal maanden vragen. Voor Anne-Marie geen eenvoudige opgave. Zelf zegt ze daarover:

Die dinsdagochtend, eind januari, bij mijn huisarts vergeet ik niet snel. Al enkele maanden had ik de deur bij haar plat gelopen. Ik had haar juist verteld van de laatste ontwikkeling, dat het weer in mijn rug was geschoten. Ik liet haar de röntgenfoto’s zien die de dag ervoor gemaakt waren. „Dat is niet mis”, merkte ze veelbetekenend op. Bij het weggaan voelde ik me onwel worden van de pijn. „Ik weet niet of ik zo nog kan werken”, kon ik er met moeite uitbrengen, waarop ze reageerde: „Je moest maar een weekje met ziekte verlof...”. Enkele dagen later was ik terug bij de rheumatoloog. „Wat is er met jou gebeurd sinds vorige week?” Je situatie is erg verslechterd. Niet alleen is je heup versleten en heb je mogelijk een rheumatische aandoening, ik vermoed sterk dat je nu ook een hernia hebt. Een dag later lag ik in het ziekenhuis aan het infuus.

2. Daar lig je dan...

Eigenlijk met een gevoel van opluchting, want al anderhalf jaar had ik allerlei onduidelijke lichamelijke klachten.

Meest gestelde vragen
1. Hoe was het om zo plotseling in het ziekenhuis terecht te komen?
Ik was blij dat mijn vrienden Kati en Gabor me de nodige instrukties hadden gegeven: zorg ervoor bord en bestek mee te nemen, ook een mok, een glas en enkele theedoeken. Nooit zal ik vergeten met wat voor zorg en liefde Rózsa, een zigeunervrouw, me ontving op de ziekenzaal. Direkt deelde ze met mij haar “voorraadje” vruchtensap en fruit. Letterlijk was zij degene die mij direkt een glas water aanreikte.

2 Rózsa (en mijn grote teen)

Ondertussen vertelde ze mij veel van haar leven, haar kinderen, haar zorgen. Regelmatig en lazen we uit de bijbel, samen met onze andere kamergenote.

Maandag kwam Mineke Hardeman op bezoek (dit Kool Nieuws is ook van haar hand), een bezoek dat al maanden tevoren gepland was. Omdat ze al drie jaar nauw bij het reilen en zeilen van het Zendingsinstituut is betrokken kon ze direkt min of meer het roer overnemen. Wat een teken van God’s voorzienigheid. Ze hielp om orde te scheppen in de 1001 vragen die door mijn hoofd spookten: hoe moet het met de colleges? met mijn email? en waar mogelijk stak ze de handen uit de mouwen.
Niet alleen Gábor en Kati, Rózsa en mineke waren reddende engelen. Vele vrienden, familieleden, gemeenteleden van de Gazdagrét gemeente, uit Houten en uit Oud-Alblas toonden hun meeleven, en waar nodig hielpen ook heel praktisch. Voor iemand die gewend is de eigen boontjes te doppen was het niet eenvoudig om hulp te leren vragen en te ontvangen.

3 Mineke aan mijn bed: zegt u’t maar...

2. Hoe breng je je dagen door?
Gelukkig houd ik veel van lezen. Afgezien van het “ziekenhuis ritme” of “thuisritme” van behandelingen, oefeningen, bezoeken aan artsen, physiotherapeut etc. is het een weldaad om ineens meer tijd te hebben om na te denken en te bidden. Het is ook een zegen om in het donker van een (slapeloze) nacht psalmen te kunnen zingen. Eerst was ps. 63 me heel na, nu ook komen ps. 42, 130 en natuurlijk ps. 27 regelmatig boven. De afgelopen weken kan ik steeds langer zitten (zelfs was ik weer voor het eerst in de kerk met Pasen!), en ook zijn korte wandelingen buiten nu toegestaan.
Ik geniet ontzettend van bloemen om me heen, vooral van prachtige orchideen.

4 Bloemen als hartversterker

3. Hoe houd je het zo lang vol?
Als je nooit echt ziek bent geweest was het even slikken toen de arts enkele weken geleden meedeelde: “we staan nog maar aan het begin van je behandeling...”. Het betekent in deze tijd ontzettend veel om jullie meeleven en voorbede te ervaren. Iemand merkte op: er wordt 24 uur per dag en 7 dagen per week voor je gebeden, verwijzend naar de reakties van Botswana en Zuid-Afrika tot de Philippijnen en Amerika. De vele kaarten zijn daar een stille getuige. Ook de vele verrassingstelefoontjes! Misschien hielp me wel meest dat het me vanaf dag 1 duidelijk was dat de Here me aan de zijlijn had geplaatst om over vele vragen na te denken, waar ik al jaren aan voorbij was gerend. En dan zijn er natuurlijk de vele bezoekjes. Een oud-student die komt vertellen hoe het in zijn gemeente gaat. Studenten die berichten dat de colleges van Drs. Szerena Edit Vass zo goed verlopen.
Berichten van collega’s die me heel dankbaar maken, dat het werk van het Zendingsinstituut toch door gaat. -“Here, ben ik dan toch niet zo belangrijk, dat alles van mij afhangt?”
“Nee, uiteindelijk kan ik het zonder jou ook wel klaren!”
-“Wat een opluchting.”
“Wel bereid ik je nu voor op een nieuwe fase in je werk!”
In de praktijk ervaren dat zending God’s werk is, is nog heel wat anders dan dat aan de studenten voorhouden.
Iedere donderdagavond brengt een lichtstraal, omdat de bijbelkring waartoe ik behoor, bij mij samenkomt. Eerst “lag ik aan”, nu kan ik gelukkig weer zittend meedoen.
In veel opzichten is deze ziekte een tijd van beproeving, ook van loutering, met alle ups en downs van dien. Een student bad pas geleden: “Here, wilt u Anne-Marie beter maken, maar als u haar nog meer lessen wil leren, die ze later aan ons mag doorgeven, wilt u daar dan nog even mee wachten.” Dat trof me enorm.

4. Waarom duurt je ziekte zo lang?
Meer en meer wordt duidelijk dat er complexe problemen zijn met mijn rug, veel meer dan een hernia alleen. Ook dat ik hard aan “achterstallig onderhoud” toe was, een “grote beurt” zo je wilt. Gelukkig is er sprake van langzame vooruitgang, soms ook weer van een stapje terug. Met veel fysiotherapie en oefeningen, en met steeds nieuwe medicatie probeert men de pijn problemen op te lossen.

5. Hoe kunnen we voor je bidden?
Heel sterk ervaar ik dat de Here me nu een nieuw soort zendingsveld geeft, door gewoon maar te zijn in plaats van te doen. Soms heb ik het gevoel stage te lopen, om uit de eerste hand te horen wat er zich afspeelt in de hongaarse maatschappij.
Bidt dat ik in alle zwakheid een getrouwe getuige van Hem mag zijn. Bidt voor hen die tijdens mijn ziekte op mijn weg zijn gekomen: Rozsa, Irene, Marika, Kati, Edit, Lilli, Maria, Erzsebet en Agota.
Bidt verder om innerlijke rust, om licht en uitzicht in tijden van storm en duisternis. Vooral om helder zicht op Christus en Zijn kruis. Ook om overgave, geduld en vertrouwen op de Here in tijden dat vragen op me af komen of het ooit wel goed zal komen.
Tenslotte, bidt om verdere genezing, om naar lichaam, ziel en geest weer versterkt te worden voor de taak die wacht. Ik geef nu mijn “pen” weer over aan Mineke. Zij vervolgt...”

God’s werk gaat door…
Vanaf een grote afstand de ontwikkelingen in het zendingsinstituut volgen, meer zit er op dit moment niet in. Het tweede semester van het collegejaar begon ongeveer op het moment dat de ziekenhuisopname werd gerealiseerd. Dat betekende dat de eerste zorg was om de verschillende colleges op korte termijn over te dragen. Dankzij de inzet van een aantal mensen is het gelukt. Een van die mensen is Drs. Edit Serena Vass, een AIO van Anne-Marie, die bezig is met de voorbereiding op haar promotie onderzoek aan de Karoli universiteit. Zij heeft in het verleden ook delen van haar studie bij Anne-Marie gedaan en heeft inmiddels een brede ervaring in missionair werk op het platteland. Zij geeft een aantal verplichte colleges naast haar werk als gemeentepredikant.

5 Drs. Edit Szerena Vass

Dr. Dorottya Nagy uit Utrecht die in december promoveerde bij de hoogleraren Jongeneel en Kool heeft ook een aantal colleges voor haar rekening genomen.
Verder zal ds Andras Lovas, één van de wijkpredikanten van de Gazdagret gemeente in Boedapest en ook bezig met zijn proefschrift enkele colleges overnemen. Tenslotte verzorgd ds Eszter Dani een reeks colleges over zending en Roma.
De staf van het instituut bestaat verder uit een bibliothecaresse –Gabrielle Maros- zij is nu ruim een jaar in dienst,

6 Gabi

een bureaumanager, Mónika Józsa, sinds september 2008 in dienst en een vrijwilligster als gastvrouw: Cindy Ippel.

7 Mőnika en Cindy

Voor de staf betekent de afwezigheid van de directeur- hoogleraar dat er veel extra vragen op hen af komen. Met veel inzet wordt het geheel vorm gegeven, zij het dat de kerntaken van onderwijs en onderzoek niet door hen gedragen kunnen worden.

Hoogtepunten
In het volgende Kool Nieuws hoort u meer van de drie promoties die de afgelopen vier maanden plaatsvonden, alsook van de gastcolleges van Prof. Daniel Jeyaraj over de Dalit in India. Ook vertellen we u dan meer over het seminar over Geld en geldwerving voor christelijke organisaties. Een zeer aktueel onderwerp ook in Hongarije. Het stemt tot grote dankbaarheid dat deze gastcolleges en dit seminar zelfstandig door de staf zijn georganiseerd! Ook dat is een teken van dat God’s werk doorgaat!

Met heel hartelijke groeten, mede namens Anne-Marie


Mineke Hardeman
(mhardeman@planet.nl)

PhD Dissertation Dr. Dorottya Nagy Published

Dorottya Nagy
Migration and Theology Mission 50
Bestel
Welke invloed heeft globalisering op geloofsgemeenschappen?
Mondiale bewegingen als globalisering en verplaatsing van bevolkingsgroepen kunnen lokaal manifest worden in uitheemse geloofsgemeenschappen. De auteur trekt in deze studie eerst een aantal hoofdlijnen, om die vervolgens te toetsen aan Chinese geloofsgemeenschappen in Hongarije en Roemenië.
Dorottya Nagy
Dorottya Nagy studeerde aan de Universiteit te Utrecht en promoveerde eind 2008 op deze studie.