Budapest, 7 juli 2007.
Aan de Herv. Gemeenten te
Houten en te Oud-Alblas
Geliefde vrienden en familie!
Verrassingen
Natuurlijk breng je tijdens je studieverlof vele uren door in een bibliotheek, vooral als dat er een is als de Speer bibliotheek van het Princeton Theological Seminary (www.ptsem.edu). Het is een goudmijn voor de studie projekten waar ik mee bezig was. Maar mijn tijd in Princeton verliep anders dan ik had gepland. Verrassingen kwamen in de vorm van onvergetelijke ontmoetingen met studenten zoals met de zendingscommissie van het seminary, en met collega’s, maar vooral ook dat “de Here mij een nieuw lied in de mond gaf”, na een woestijntijd waarin de lust tot zingen mij bijna geheel vergaan was. Het was een onvergetelijke ervaring om twee maanden lang in het koor van de plaatselijke presbyteriaanse Nassau kerk (weer) te (leren) zingen. Ook leerde ik vele nieuwe liederen in de bidstonden met broeders uit Ghana en een zuster uit Korea.
En wat was het geweldig om met Pasen het Halleluja koor van Handel te zingen!
Het nieuwe lied is het “lied” van de herontdekking van God’s onvoorwaardelijke liefde en genade in Christus, van verlossing van de macht van de zonde en echte vrijheid. “Het is volbracht”. Het is het lied van een nieuw vertrouwen, dat God in al onze noden kan en wil voorzien; de herontdekking dat zending uiteindelijk God’s zending is. Hij is de Rots waar we volkomen op kunnen bouwen. Het is het lied, dat Christus ons Zijn Geest gegeven heeft om ons te ondersteunen, te leiden, en te troosten en ons alles te leren wat we in Christus hebben ontvangen. Het zijn oude liederen, die ineens weer oplichtten en als nieuw werden. “God gaat Zijn ongekende gang!” Velen kwamen naar een spontaan afscheidsfeest. “Groot is Uw trouw, o Heer.”
Vrienden van CIMS
Al jarenlang heb ik veel kontakten in de buurt van Chicago en in Michigan. Het was goed te merken hoe trouw deze vriendenkring meeleeft met het wel en wee van het Zendingsinstituut, en dat er zich steeds weer nieuwe gemeenten bij aansluiten. Het geeft altijd weer een sterk gevoel van herkenning bij hen te zijn. Het is een groot voorrecht deel uit te maken van de veelkleurige, wereldwijde familie van Christus en je door die familie gedragen te weten.
Terug in Hongarije
En dan kom je na drie en een halve maand Amerika weer thuis. Het was een bijzonder warm weerzien, op de universiteit, en in de Gazdagret gemeente: “de bloemetjes werden buitengezet”. Enkele dagen na mijn aankomst was een internationale konferentie gepland in Papa voor missiologen uit Midden- en Oosteuropa. Om de een of andere reden kwam de logistieke voorbereiding (weer) op mijn bordje terecht, studieverlof of niet. Gelukkig konden we volledig rekenen op een tweedejaars student uit Papa, Krisztián. Wat was ik trots op hem! De 22 deelnemers kwamen uit Rusland, Ukraine, Polen, Tsjechie, Hongarije, Amerika en Australie. De discussies nav de lezingen waren bijzonder open, en kernvragen van zending en evangelisatie in Oosteuropa kwamen aan de orde.
Promotie
Het was een bijzondere gebeurtenis om op 12 juni voor de eerste keer op te treden als (tweede) promotor. Ds. Ete Álmos Sipos verdedigde zijn dissertatie over de hongaarse zendingtheoloog Gyula Forgács aan de Universiteit van Utrecht, vrucht van tien jaar noeste arbeid (ook voor de promotor!). Zijn conclusies zijn van belang voor het missionair gemeente zijn van de Hervormde Kerk in Hongarije in een post-Communistisch tijdperk en voor het onderwijs en het onderzoek van de missiologie in Midden- en Oosteuropa. Ds. Sipos was een maand eerder 70 geworden, heeft 11 kinderen en 28 kleinkinderen!
Afstuderen
Ook drie studenten van de postdoktorale opleiding missiologie studeerden af in Pápa. Ds. Gábor Draskóczy verdedigde zijn scriptie over evangelisatiewerk onder zigeunerkinderen, Ds. Gábor Pluhár schreef over hoe de kerkelijke strukturen zouden moeten veranderen om de jongeren van vandaag beter op te kunnen vangen, en Ds. László Szalkay richtte zich in zijn studie op wat het betekent missionaire gemeente te zijn. Het is ook voor hen geen geringe prestatie om in vier jaar tijd naast hun full-time werk in gemeente of zendingsorganisatie deze opleiding af te ronden.
Verder rondden negen studenten hun predikantenopleiding af. Tijdens hun kerkelijke examens luisterde de examencommissie met grote interesse toe hoe zij missiologische vragen als de verhouding zending, getuigenis en dialoog, alsmede van kontextualisatie uiteenzetten ook met het oog op hun werk als predikant in het westelijk deel van Hongarije. “Jammer dat wij nooit missiologie hebben gehad”, hoorde ik veelvuldig zeggen.
Afscheid van PRTA
Aan het begin van dit jaar was het heel duidelijk geworden dat mijn werk in Pápa als hoogleraar missiologie niet verenigbaar was met mijn nieuwe benoeming aan de Karoli Universiteit. Na 9 jaar besloot ik mijn funktie in Papa per 1 augustus a.s. neer te leggen, om me zo geheel te kunnen richten op de nieuwe uitdagingen van het Central and Eastern European Institute for Mission Studies (CIMS) aan de Károli. En die zijn niet gering. Graag deel ik enkele van deze uitdagingen met jullie. And so to prayer...
Dankt en bidt
1. Dankt voor het studieverlof en de tijd van persoonlijke vernieuwing in Princeton. Dankt voor de vele waardevolle ontmoetingen en nieuwe vriendschappen, m.n. met studenten en docenten van niet-Westerse komaf!
2. Dankt voor de open deuren om middels het CIMS een bijdrage te leveren aan de versterking van de christelijke identiteit van een universiteit met 4000 studenten. Bidt voor de plannen om lunch lezingen te starten, voor de vele mogelijkheden tot (in) formele ontmoeting met staf en studenten.
3. Dankt voor de mogelijkheden om studenten van in principe alle faculteiten colleges missiologie te geven, en daarmee een bijdrage te leveren aan hun toerusting tot getuige zijn van Jezus Christus in kerk en maatschappij.
4. Bidt voor wijsheid in het stellen van prioriteiten (erg nodig!), om het CIMS te laten zijn tot een zoutend zout in de KRE universiteit. De centrale locatie en de bibliotheek zijn uitstekend geschikt het te laten uitgroeien tot een ontmoetingsplaats, een learning community, ook voor hen die van elders voor een korter of langer studieverlof komen.
5. Bidt voor de colleges van het komende half jaar in het nieuwe PhD programma, alsmede aan de jongere jaars theologiestudenten. Ook voor de begeleiding van PhD studenten en voor de ontwikkeling van een nieuw Masters programma.
6. Bidt voor de benodigde financiele middelen om de bibliotheek weer te laten functioneren, voor scholarships en voor het ontwikkelen van nieuwe programma’s. Wonderen zijn nodig!
7. Dankt voor de hulp bij het opzetten van de organisatorische kant van het CIMS. Bidt voor vrijwilligers bij het opzetten van een vriendenkring van het CIMS, voor het ontwikkelen van een website en voor een echtpaar om als gastfamilie (gastheer- en vrouw) te dienen.
Dank voor jullie aller meeleven. Het was goed in juni in jullie midden te zijn en samen God’s lof te mogen zingen! Van harte bid ik jullie allen een goede vakantietijd toe, waarin ook “nieuwe liederen” mogen leren.
In Christus verbonden,
Anne-Marie Kool
